Als perfectionisme uit de hand loopt

Als perfectionisme uit de hand loopt

“Ik ben een perfectionist”. Het klinkt wel mooi. We associëren het met succes en doorzettingsvermogen. Perfectionisten, er wordt wel eens naar opgekeken. Mensen met een goede job, een hype vriendenkring, een stijlvol ingerichte woning, sporten op regelmatige basis, huishouden in orde, kinderen met 7 verschillende hobby’s.
Toch is er een keerzijde aan deze blinkende medaille.
De prijs die je betaalt voor deze keerzijde kan hoog zijn.
Bevestiging is een grote drijfveer bij perfectionisten, het vermijden van “ik ben niet goed genoeg” ligt steeds op de loer.
Vandaar het altijd maar willen pleasen. Nee zeggen waar ja verwacht wordt, impliceert gevaar voor “niet meer goed genoeg” gevonden te worden, niet geliefd meer te voelen. 
Moeilijke boodschappen en conflicten worden vermeden omdat er een kans is dat ze niet meer ok zullen zijn.
Een sterke innerlijke criticus waakt mee over de schouder van een perfectionist. Het kan altijd net iets beter, het is nooit “goed genoeg”.

Een perfectionist kan slecht tegen kritiek. Hij hoort een persoonlijke afwijzing. Een andere mening wordt als een aanval ervaren, dus hij gaat automatisch in de verdediging. Verschillen van mening geeft te veel spanning in het stuk “ik ben niet goed genoeg”.

Efficiëntie is een belangrijke tool. Het is een manier om controle te hebben over de zaak. Zo zijn ze voorzien op wat er kan komen.
Ook uitstelgedrag kan een verdoken vorm van perfectionisme zijn. Door uit te stellen hoef je niet vast te stellen dat je niet voldoet aan…

Herken je de patronen? Het ene misschien al wat meer dan het andere. In de ene context meer uitgesproken dan in de andere. Is ook zo. 

Maar wat als het uit de hand begint te lopen? Je ervaart continu stress, je lichaam begint signalen te geven dat het moe is. Je piekert, je slaapt slecht, je hebt vaak hoofdpijn, …

Dan is het tijd om eens imperfect te DURVEN zijn. En dat vraagt moed. Dat zegt Brené Brown, de autoriteit op gebied van kwetsbaarheid en zelfliefde in haar boek “De moed van imperfectie”.
Het is niet een eenmalige keuze maar een proces.

Wil jij op een dag wakker worden met de gedachte: “Wat ik ook doe of laat, het is ok. Ik hoef niet perfect te zijn.” Met de overtuiging dat je zo ook goed genoeg bent? Mèt het gevoel dat je de moeite waard bent? 

Dan is het misschien tijd om de boog wat minder gespannen te houden, de lat wat minder hoog te leggen, de boel wat losser te laten.
Om los te laten wat anderen van je denken, om meer compassie naar jezelf te ontwikkelen, om je veerkracht te versterken, om dankbaarheid te ontwikkelen voor wat er is, om je intuïtie te leren vertrouwen, om kalmte en rust toe te laten in je leven.


Omdat jij het waard bent.

Geef een antwoord